“Şimdiye kadarki bütün Toplumların Tarihi, Sınıf Savaşımları Tarihidir”
Marks’ın o bildik cümlesiyle başlayalım yazımıza!
“Şimdiye kadarki bütün Toplumların Tarihi, Sınıf Savaşımları Tarihidir”
Tarihin itici gücü Sınıfların Mücadelesidir!
Marksistler bu temel de olaylara ve olgulara bakarlar, bu temelde Politikalarını yürütürler.
Ulusal Kurtuluş Mücadeleleri de bu çerçeve içerisinde ele alınır.
Kapitalizm’in Küreselleşmesi, artık Ulusal Kurtuluş Hareketlerinin içerisinde yer alan unsurları da Sınıf Mücadelesine tabi kılmış, Sınıf Mücadelesi bu unsurları Sınıf temelinde ayrıştırmıştır.
Bugün Kürt Burjuvazisi ve Kürt Toprak Ağaları da saflarını Emperyalist Burjuvazinin yanında yer alarak belirlemiş, kendi Sınıfsal konumlarına ve çıkarlarına uygun davranmışlardır.
Kürt Hareketi Kır ve Kent Yoksullarına dayalı bir hareket olarak, içerisindeki safralardan arınmıştır.
Orada da verilen mücadele özünde SINIF MÜCADELESİDİR.
Marksistler’in Kürt Hareketi’nin yanında yer almalarının, onların mücadelelerini desteklemelerinin, onların geç kalınmış Burjuva Demokratik özlü talepleri için verdikleri mücadeleyi sahiplenmelerinin bir nedeni de, Devrimin temel öznesi olan İşçi Sınıfının, bizzat Burjuvazi tarafından pompalanan Etnik temele göre bölünmüşlüğünü gidermek, her iki Ulus arasındaki Etnik ayırımcılık temelli Güvensizliği ortadan kaldırarak, İşçi Sınıfının Birliğini sağlamaktır.
Bugün bu ülkede işçi sınıfının yarıya yakınının Etnik kökeni Kürttür.
Onların kafalarını Etnik aidiyetle ilgili sorunları meşgul ederken, onları bu Sınıfsal Birliğe dahil etmek pek olası değildir.
Onlar kendilerini Etnik kökeni Türk olan İşçilerle eşit haklara sahip görmeli, Türk kökenli olanlarda kendilerini diğerlerinden üstün konumda görmemelidir.
Bu konu da asıl sorumluluk Ezen Ulus Proleterlerine düşmektedir.
Ancak bu durumda Sınıfın Birliği sağlanabilir, ancak bu durumda Sınıf Hareketi düştüğü yerden ayağa kalkabilir.
O nedenle Marks’ın İrlanda Sorunu ile ilgili makalesine gönderme yapıyoruz.
“İrlanda da ki Ulusal Kurtuluş Mücadelesi, İngiltere de ki Proleter Hareketin MANİVELASIDIR
İngiltere’deki her sanayi ve ticaret merkezinde artık iki düşman kampa İngiliz proleterleri ile İrlanda proleterlerine bölünmüş bir işçi sınıfı var. Sıradan bir İngiliz işçi kendi yaşam düzeyini düşüren bir rakipmiş gibi İrlandalı işçiden nefret ediyor. İrlandalı işçiyle ilişkisinde kendini egemen bir ulusun üyesi olarak görüyor ve bunun sonucu İngiliz aristokratlarıyla kapitalistlerinin İrlanda’ya karşı bir aleti konumuna düşüyor böylece onların kendisi üzerindeki egemenliklerini güçlendiriyor. (Marks-İrlanda Sorunu)
Umut İLERİ
