Ezilenlerin yurdu var mı?
Sınıfların ve Devletin ortaya çıkışından bu yana geçen süreçler de, ezilenlerin hiç bir zaman Yurtları olmamıştır; kimi zaman köle sahibi tarafından bir toprak parçasından diğer bir toprak parçasına satılmış, kimi zaman feodal bey, senyör tarafından bulunduğu yerden başka yerlere sürülmüş, kimi zaman da emeğinden başka satacak bir şeyi olmadığı için, yaşayabilmek adına, ülke ülke dolaşarak emeğini satmıştır.
O nedenledir ki Marks’ın, Komünist Manifesto da “İşçilerin Vatanı yoktur. Onlardan SAHİP OLMADIKLARI bir şeyi isteyemezsiniz” derken kastettiği bu nesnel somut gerçekliktir.
Marks “yurtseverlik, mülkiyet duygusunun en ülküsel biçimidir”. (K. Marks, “Lui Bonapart’ın On Sekizinci Brumiyer’i”), der
Demek ki Yurtseverlikle, Mülkiyet arasında bir ilişki vardır.
“İşçi Sınıfının Yurdu yoktur” derken Marks, yukarıda ki söylemi temelinde, bu saptamayı dile getirmiştir.
Bir şeyin mülkiyetinizde olması için o şey üzerinde her türlü tasarruf hakkınızın olması gerekir.
Oysa İşçi Sınıfının, üzerine bastığı yurt denilen toprak parçasında, böyle bir tasarruf hakkı yoktur.
Böyle bir hakka sahip olabilmesi için, o topraklar üzerinde İKTDAR olması gerekir.
Yurt salt bir coğrafi bölge değildir.
Yurt etrafı Egemenlerce, kendi sömürü alanlarını belirlemek için çitlerle örülmüş toprak parçasıdır.
Bir coğrafi bölgenin Yurt olabilmesi için, bu bölgede yaşayan insanların birbiri ile aralarında kendiliğinden ilişkilerin olması gerekir.
Bu faaliyetlerin ne olduğuna ve hangi temel de geliştiğine baktığımız da şunları görürüz.
Öncelikle bu faaliyetler, yani insanların bu coğrafi bölgede birbiri ile girdikleri kendiliğinden ilişkilerin dayandığı temel, mülkiyet ilişkileridir.
Sınıfların var olmasından bu yana bu faaliyetler, kabaca ezen, ezilen şeklinde ve mülkiyet temelin de gelişir.
Tüm bu veriler ışığında Yurtseverliği şu şekilde tanımlayabiliriz.
Yurtseverlik, ezen, ezilen şeklinde mülkiyet temelinde gelişen insana aykırı faaliyetlerin, günümüzde ücretli emek-sermaye biçiminde kendini var kıldığı, bir burjuva kavramdır.
Yurtseverlik günümüzde, burjuvazinin yurt olarak tanımlanan coğrafi bölgede kendini egemen kıldığı, o coğrafyada yaşanan maddi ilişkilerin düşünsel ifadesidir.
Marksizm’in ustaları YURTSEVERLİK konusunda çok açıktırlar.
Marks ve Lenin den iki alıntı ne söylemek istediğimizi daha da net ortaya koyacaktır.
“Burjuva sınıfı bir “ulusal savunma hükümeti” kurdu ve işçi sınıfı ulusal bağımsızlık için bunun önderliğinde çarpışmak zorunda kaldı. Gerçekte bu, Paris işçileriyle savaşmayı ödev sayan bir “ulusal ihanet” hükümetiydi. Ama, yurtseverlik hayalleriyle körleşen işçiler bunu göremediler. Yurtseverlik ülküsünün kökleri onsekizinci
yüzyılın Büyük Devrimindeydi; Komün’ün, sosyalistlerinin kafalarını da etkiledi; sözgelimi, su götürmez bir devrimci ve ateşli bir sosyalizm taraftarı olan Blanqui, gazetesi için şu burjuva narasından daha iyi bir başlık bulamıyordu: “Ülke tehlikededir!”
Birbirine karşıt ödevleri -yurtseverlikle sosyalizmi- birleştirmek, Fransız sosyalistlerinin en büyük yanlışıydı.
(Paris Komünü Üzerine Dersler-Lenin)
Bakalım Marks ne demiş bu konuda;
” İşçinin ulusu, ne Fransız, ne İngiliz, nede Almandır; onun ulusu, çalışma, ücret köleliği, kendini satmadır.
Onun hükümeti, ne Fransız, ne İngiliz, ne de Almandır; onun hükümeti Kapital’dir.
Onun doğuştan gelen havası, ne Fransız, ne İngiliz, ne de Almandır; aksine fabrika havasıdır.” (KARL-MARKS)
TIPKI AVUSTURYA İŞÇİ MARŞINDA SÖYLENDİĞİ GİBİ
YURDUMUZ BÜTÜN CİHANDIR BİZİM.
TIPKI TEVFİK FİKRET’İN ŞİİRİNDE DİLE GETİRDİĞİ GİBİ;
NEV-İ BEŞER MİLLETİM RUY-İ ZEMİN VATANIMDIR.
TIPKI NAZIM HİKMET’İN SÖYLEMİYLE;
YERYÜZÜNE TOHUM GİBİ SAÇMIŞIM ÖLÜLERİMİ, KİMİ ODESADA YATAR, KİMİ PRAG\’DA, İSTANBUL\’DA KİMİ.
EN SEVDİĞİM MEMLEKET YERYÜZÜDÜR, SIRAM GELİNCE YERYÜZÜYLE ÖRTÜN ÜZERİMİ
TIPKI MUSTAFA SUPHİ’NİN 3 cü ENTERNASYONAL KURULUŞ KONGRESİNDE SÖYLEDİĞİ GİBİ;
“Ama elçilik Müslüman doğu dünyasını ikiyüzlü sorularıyla aldatmak isteyince biz komünistler dünyanın vatanımız, insanlığın da milletimiz olduğunu büyük bir
ciddiyetle bildirdik. “
Umut İLERİ
