Abd ve Ab kıskacında Kürt Sorunu Çözülemez.

ABD ve AB kıskacında Kürt Sorunu Çözülemez.

Kürt sorununda Türkiye-Kuzey Kürdistan devrimcileri, Marksistleri, genel de sol, Bauer-Bundcu, reformist bir çizgidedir. PKK, genişletilmiş MK 7.kongresinde alınan kararlarla askeri planda yenildiğini, siyasi planda geri çekildiğini, sosyal ve kültürel planda gücünü koruduğunu dikkate almak gerekiyor. PKK,1997 yılında ki temel tezlerini tamamen geri çekmiştir.

1:Hareketi bugüne taşıyan tarihsel, ideolojik, politik ve pratik tezler ve hedefler geri çekilmiştir.

2:rejimin kurucu ilkeleri ( ülkenin bölünmezliği, üniter devlet, Türklüğün kültürel üst kimlik kabul edilmesi v.b kabul edilmiş ve mevcut (düzeni) veri alan bir çözüm politikası ortaya atmıştır.

3:Yeni Dünya Düzeni tanınmış ve ABD nin çıkarlarıyla çatışmayan bir politik hat izleneceği ilan edilmiştir

4:Ankara’nın bölgedeki çıkarlarını tehdit eden ülkelerle ilişkilerin kesileceği teminat altına alınmıştır

5:PKK’ nin Kuzey Irak’taki ve Kürt diasporasında ki gücü, bir pazarlık unsuru olarak devreye sokulmuştur.

6:Türkiye’nin, bölgesel ve küresel iddialarına destek olunacağı işreti verilmiştir.

7:Bu bağlamda PKK, gücünü Türkiye’nin gücüne katarak, Türkiye’yi bölgenin en büyük ve en etkin devleti olmayı teklif etmiştir.

8; Türkiye’nin yönetici elitine yeniden yapılandırma sürecine katılma önerisi yapılarak, bir resterasyon gücüne dönüşmeye açık olduğu mesajı vermiştir.

9: Son olarak bütün tekliflerin görüşülmesi için ortam yaratmak amacıyla silahlı mücadelenin bırakıldığını ilan etmiştir.

10: Bu program bugün de Abdullah Öcalan tarafından savunulmaktadır…

MGK Genel Sekreterliği kaynaklı uzlaşma şartları ortaya koymuştur..Tüm bunların ışığında gelecek süreçte siyaseti HDP-DEM kollarında, oyalayıcı zaman kaybı ve dinamikleri tamamen pasifize eden bir zamana gebe gibi. ABD iki ata oynadı ancak, her tür kazanımı lehine kullanacağı kesin.

Oysaki;

Kürtlerin en temel sorunu, tam bağımsızlık yolunda Emperyalizm ve her türden Orta-Çağ ilişkilerinden köklü kurtulmak ve bu ilişkileri tasfiye sorunudur. Kürt sorunu ABD kontrolünde çözülemeyecek kadar ciddi bir sorundur. Sorun kendi dinamikleriyle çözülecek kadar ciddidir ve bütün Orta-Doğu’nun en yumuşak karnıdır. Orta Doğuda ki devrimleri tetikleyebilecek potansiyeller taşımaktadır.

Kürt sorunu tartışılacaksa bu siyasal zeminler üzerinden tartışılmalıdır. Demokratik cumhuriyetlerde, normalde ulus ve bütün milliyetler aynı haklara sahiptirler. Ulus ve bütün azınlıklar arasındaki farklılığın, eşitsizliğin salt siyasi düzlemde değil, ekonomik olarak ta tamamen ortadan kaldırılması gerekiyor. Çünkü ulusal baskının özü günümüzde tamamen ekonomiktir. Burada ulus esasından hareketle belirlenen bölgeler için genişletilmiş, yerinde öz yönetim ve özerklik, yani demokratikleştirilmiş ve merkezileşmiş bir sistem. Çünkü federalizm ulusları bütünleştirmez, bu olsa olsa zoraki bir bağımlılık olur, doğru olan genişletilmiş bölgesel özerkliktir.

Devrimci Marksistlerin ulusal soruna ilişkin tavrı ve tutumu, burjuva devrimine ilişkin tavrından kaynaklanır. Proletarya feodalizme, kapitalizme ve emperyalizme karşı mücadele de devrimci burjuva hareketleri destekler. Burjuvazi bu mücadelede feodalizme ve emperyalizme direnemez, teslim olursa proletarya bu mücadelenin önderliğini üstlenir.

O nedenle Devrimci Marksistler, milliyet ayrımı yapmaksızın, millet ve milliyetlere göre değil, bütün millet ve milliyetler, bütün ulus ve azınlıklara hiç bir ayrım yapmaksızın eşit mesafede olur. Farklı ulusların barış, kardeşlik ve özgürlük içinde bir arada birlikte yaşamaları veya ayrılıp ayrı devlet kurmaları (bu ayrılık uluslara zarar vermiyorsa) için işçi sınıfı tam bir demokrasi bilinciyle hareket eder. Sınıf bilinçli proletarya bu mücadelesinde, bu tavrında hiç bir ulusa, hiç bir dile asla ayrıcalık tanımaz. Bunlar işçi sınıfı iktidarında işçi sınıfı demokrasisinin temel ve vazgeçilmez ilkeleridir.

Lenin,’’ Sömürüye, kar sağlamaya ve rekabete dayanan kapitalist toplumda ulusal barış mümkünse, bu ancak bütün ulusların ve dillerin tam eşitliğini güvence altına alan, hiç bir zorunlu resmi dil tanımayan, herkese kendi anadilinde öğrenim göreceği okullar sağlayan ve anayasasında her hangi bir ulusa her hangi bir ayrıcalık tanınmasına ve bir ulusal azınlığın her hangi bir biçimde çiğnenmesini, yasaklayan temel bir yasa bulunan, tutarlı ve tepeden tırnağa demokratik cumhuriyetçi bir yönetim sisteminde gerçekleştirilebilir’’ der.

Sınıf bilinçli proletarya bütün ulus ve milliyetlere aynı eşit haklar tanıyan burjuva demokratik ilkeyi desteklemekle kalmaz, ulusal mücadeleyi sınıfsal mücadeleye tabi kılmak için tavır takınır. Çünkü burjuvazi her koşulda kendi ulusal özlemlerini, isteklerini ön plana çıkarır ve bunu acımasızca yapar. Buna karşı proletarya, sınıf mücadelesinde burjuvazinin bu istemlerini sınıf mücadelesinin hizmetine sunar. Bu mücadelede proletarya her türlü milliyetçilikten arınmış bir tutum takınmak tavrındadır. Proletarya başka uluslara karşı kendi burjuvazisinin çıkarlarını savunur pozisyona düşerse, bu başka ulusların proletaryasında güvensizlik yaratır ve sınıf dayanışmasını zaafa uğratarak işçileri kamplara ayırır ve dolayısıyla bu tavır burjuvaziye hizmet eder. Kürtlerin ulusal mücadelesinde, orta çağ ilişkilerini yeniden iktidara taşıyacak bir tehlikeyle karşı karşıyadır Kürtler ve Kürt devrimcileri.

Proletarya hiçbir koşulda milliyetçiliğin kutsanmasına destek vermez, tam tersine ulusların kendi aralarındaki farklılıklarının giderilmesine ve ulusal engellerin yok edilmesine, kaldırılmasına hizmet eden her tutumu destekler. Ulusal Kurtuluş Savaşları Üzerine Önümüzdeki süreçte dünya halklarının emperyalizme karşı mücadelesinin daha da gelişeceği yönünde ciddi emareler, ciddi hareketler gözükmektedir. Bu yüzyılın sınıf mücadeleleri yüzyılı olacağı söylenebilir.