Mao Zedung kendinden önceki devrim bilimi ustalarının mirası üzerinde yükselerek ezilen ülkelerde Sosyalizme altın çağa girmede atılması gereken ilk adım olan “ Yeni Demokratik Halk Devrimi, Yeni Demokratik halk iktidarı konularında bilimin teorik hazinesine katkılarda bulundu.”
Yarı-feodal, Yarı-Sömürge ülkelerde özünü toprak devrimin teşkil ettiği yeni Demokratik devriminin başlıca iki yönünün anlamını, aralarındaki bağı, birlik ve ayrılık yönlerini ( Milli Demokratik ) bu devrimin Anti-Emperyalist, Anti-feodal muhtevasını, görevlerini, hedeflerini, itici güçlerini ( Önder, temel güç ve diğer müttefik sorunu) açıklıkla ortaya koyan MAO ZEDUNG ezilen ülke devrimcilerine güçlü silahlar kazandırmıştır.
Şüphesiz onun proleter dünya devrimi’nin Sosyalist Devrim gibi öğelerinden biri olan yeni Demokratik devrim öğretisi bu devrimin anlamını hiç bir şekilde kavrayamamış, çarpıtmış, her türde M-L-MZD bilimi düşmanının özellikle de “ tek tip Devrimci” “ saf proleterci” özünde Devrimi imkansızlaştıran Teoçkizmin azılı saldırılarına uğramıştır. “ Anti -Kapitalist bir perspektif içermiyor” sızlanmalarıyla bu Devrimin proleter Sosyalist Devrimin ayrılmaz bir parçası olsa da kendi özgün mütavası niteliği konusunda tam bir cehalet sergileyen Oportünizmin, Revizyonizmin saçmalıklarını müteakip defalar ele aldığımız için MAO ZEDUNG’un yeni Demokratik Devrimin başlıca stratejik silahları olarak ele alıp incelediği PARTİ, ORDU, BİRLEŞİK CEPHE, konusundaki görüşleri ve bunların inşaası için gösterdiği rol, bilimsel Sosyalizm öğretisine önemli katkılardan bir başkasını oluşturuyor.
MAO yoldaşın ezilen ülkeler gerçeğinde sınıfların ayrıntılı bir analizi, sınıflar arasındaki ilişki ve çelişkilerin çok yönlü tahlili üzerinde yükselen görüşleriyle silahlanmadan Devrimi zafere ulaştırmak olanaksızdır.
MAO yoldaş Devrim yapma sanatında emekçilerin, işçilerin, ezilenlerin güçlü bir donatım merkezidir.
MAO yoldaş sırf Halkla-Düşman arasındaki çelişki ve ilişkileri izah etmekle yetinmedi. Ayrıca Düşman kampın kendi içindeki çelişkilerinde titizlikle incelenmesi gerektiğine parmak basmıştır.
Devrimin baş düşman ve diğer düşmanların her somut kesitte berrak bir şekilde ortaya koymuştur.
Bunu sırf akademik bir tespit olarak yapmamıştır. Baş düşmana karşı mücadele, şartlara bağlı olarak değişebilen bir dizi taktik izlemiştir.
Baş düşmana karşı mücadele adına diğer düşman sınıfları unutturan bir yaklaşıma prim vermemiştir.
Onlara karşı mücadeleyi de değişik koşullarda değişik şekillerde ( Devrimci darbeyi ikinci derecede baş olmayan düşmanlar üzerinde yoğunlaştırmak, tarafsızlaştırmak-koşullar elverişli ve işçi sınıfına hizmet edecekse, işçi sınıfı kullanabilecekse mücadeleyi elden bırakmadan anlaşma) sürdürmeyi asla ihmal etmemiştir.
MAO yoldaş Devrim mücadelesinde hedefi mümkün oldukça daraltmayı, daha öldürücü darbeler için gerekli görmüştür.
Düşmanı tümden yenmenin yolu olarak onu parça parça yutma siyaseti izlemiştir Mao yoldaş.Ve başarılı olmuştur.
Mao’nun bu doğru siyasetinden zerrece anlamayan dar kafalılar, keskin laflar etme, yaldızlı kelimeler sıralamayı maharet sayan, hiç bir zaman Devrimi ilerletmek ve zafere ulaştırmaları mümkün olmayan, havadardan atıp tavada tutanların küfürleri olsa olsa kendilerini yaralar, bu böyle biline.
MAO ZEDUNG’un MARKSİST-LENİNİST bilimine bir başka can alıcı önemli katkısı da Devrimin Askeri çizgisinde geliştirdiği teoridir.
Özellikle ülkemizde ve Yarı-sömürge, sömürge ülkelerin kendine özgü yapısının zorunlu bir sonucu olarak gündeme gelen ve asla basit bir askeri strateji veya bir dizi taktikler bütününe indirgenmesi mümkün olmayan, Devrimci savaşın Yarı-sömürge, yarı-feodal ülkelerdeki anlamına ifade eden HALK SAVAŞI öğretisi önemli teorik kazanımlarından biridir.
GAZETE KÖK/AVUSTRALYA
HÜSEYİN BİÇER
23/9/2021
MELBOURNE’de
