SAMİ ÜLKER ANISINA
İnsan idealinden vaz geçince yaşamı da sıradanlaşıyor , belki savunduğu fikirleri savunuyor ama savunduğu fikirler için yollara düşmesi, işçileri, emekçileri örgütlemek için çaba göstermesi gerekmiyor , sıradan yaşamlar her zaman yozlaşmaya dönüşebilir, ..
Sistemden şikayetçi, öfkeli ,fakat bir şey yapmaya gelince hep şunu söyler bu tipler , herkes bir şeyler yapsın biz de katılırız, gidin doğru dürüst bir örgüt kurun biz de katılalım, bunun sonu yoktur , o artık gününü gün eden bir madrabaz olmuştur!
Işçilerin, emekçilerin temsilcisi olduğunu, örgütü olduğunu , söyleyen nice önderler görürüz , sıradan insandan farksızdır, o da diğerleri gibi gittiği kahvelerde kağıt oyunlarının başına bir oturur , böylece akşam olur , sorarsın adam bilmem ne partisinin ilçe başkanıdır , sendika başkanıdır, dernek temsilcisidir, konuşmalarına bakarsın günlük gelişmelerden bile haberi yoktur !
Parti üyeleri farklı mı;
Sistem partilerinin üyelerinden çoğunun farkı yoktur , sadece söyledikleri sözlerle ayrılırlar, yaşamları neredeyse aynıdır, partiler de sanki üyelerin böyle kalması için sihirli formülü bulmuş gibidirler , üyelerinin yaşamlarına hiç dokunmazlar , üye yalancı mıdır, uyuşturcu mu alır, soytarı mıdır , kumarcı mıdır hiç önemi yoktur sanki , zaten düzenli toplantılara gelmeleri gerekmez bu üyelerin , neden mücadele yok diye boşa hayıflanırız, eğer sistem karşıtı örgütlere daha yakından bakınca, bir kaç istisna dışında , genel durumun böyle olduğunu herkes görecektir!
Ya sendikalar , dernekler şeklen vardırlar, şimdi bu örgütlerden sokağa çıkıp mücadele etmesi beklenebilir mi , …
Devrimcinin abartısız sade bir yaşamı olmalıdır, hayatını devrime göre biçimlendirmelidir , günlük hayatında bir devrimci için en önemli olan zamandır, zaman altın değerindedir, zamanı en iyi değerlendirmek her anı dolu dolu yaşamak gerekir , okumak , olabilirse yazmak, mutlaka örgütsel görevleri yerine getirmek , görmesi gereken arkadaşlarını, dostlarını, yoldaşlarını görmek, sağlığına azami dikkati göstermesi gerektiğini bilmesi gerekir ..
Devrimci yaşamda bir devrimcinin tutkuları, aşkları, sevdaları sonsuzluğa uzanan DEVRİM maceraları vardır, bu serüvende korkuya , derin kaygılara, karamsarlığa yer yoktur, çıkılan yolun zorluklarını baştan alıp omuzlarına koymuştur devrimci ve hiç bir zaman of demeden bir karınca gibi işini yapmaya devam eder , şan şöhret, isminin duyulması, alkış umurunda değildir, şunu bilir bir devrimci, bu yapılan insanlığa hizmettir , …
Eğer insanlar mutluluğun sırrını arıyorlarsa çok uzağa gitmesinler , bir devrimcinin yaşamında onu bulacaklardır , gerçek bir devrimcinin bitip tükenmeyen çalışma enerjisinde , temizliğinde, düzeninde, okuma tutkusuna , dostluğunda , engin gönlünde, sınırsız insan sevgisinde , özellikle kültüründe, öğrenme tutkusunda mutluluğu yeniden keşfedeceklerdir !
Şimdi soralım;
Bir devrimci bütün bunları yapmak için bir yerlerden talimat mı alması gerekir , okumanın, yazmanın , konuşmanın , propoganda yapmanın genelgesi mi olur , …
Devrimci boş zamanını değil bütün zamanını DEVRİM kavgasına adayan kişidir, gerisi hikaye , gerisi boş laftır…
Bütün devrimcileri yürekten selamlıyorum…
Selam dostlar ..
SAMİ ÜLKER
