Genel

SINIF SAVAŞI ÖRGÜTSÜZ, ÖRGÜT EĞİTİMSİZ YÜRÜTÜLEMEZ…

  1. Bölüm(Devam edecek…)

Eğitim ne kadar zor olursa, savaşı kazanmak o kadar kolay olur.

Eğitimin önemini kavramamış ve bunu örgütsel yaşamın bir parçası haline getirememiş bir anlayışın sınıf savaşımının görevlerini yerine getirmesi düşünülemez.
Böyle bir anlayış uzun süreli mücadelenin yükünü omuzlayamaz.
İlk zorlu problem karşısında sarsıntı Yaşar ve giderek yenik düşer. DEVRİM için SOSYALİZM için KOMÜNİST PARTİ önderliğinde sürdürülen mücadelenin gerekliliğine inanan- inandırılmış insan hayatı değiştirir, yeniden yaratır, eskiyi yıkıp parçalar, yeniyi yaratıp inşa eder, sonuçta sınıf savaşını sürdürür. Ta ki sınıflar ortadan kalkana kadar ve bunun önünde hiçbir güç duramaz. LENİN Devrim örgütlü kitlelerin eseridir derken ne kadar haklı olduğu bir kez daha açık ve nettir.
İşte insan tipinin, devrimci ahlakın yaratılması ancak onun sürekliliği yaşamın bir parçası haline gelmiş eğitimle mümkündür.
Ancak “eğitilmiş insan çok okuyan değil,öncelikle materyalist felsefe ile ilğilenen, bilimin zenginliklerini benimseyen, okudukları üzerinde düşünen , not alan,ders çıkaran, DEVRİMCİ kuramı devrimci pratikle birleştirmek gerektiğini anlayana denir.”
Bundan anlaşılması gereken, MARKSİZM-LENİNİZM-MAO ZEDUNG DÜŞÜNCESİ’ni pratik siyasal mücadele, günlük sosyal ve ekonomik faaliyetlerde, örgütlü çalışmasının her aşamasında en doğru, en yoğun biçimde uygulandığı ve uygulattırdığı takdirde öğrenilir.
Bir örnek verecek olursam Greve giren işçi önce birliğin örgütlü gücün ne kadar önemini grev çadırının önünde sınıf kardeşleriyle kol kola dayanışma içine girdiğinde öğrenir, ezen ezilen sömüren sömürülen sınıfı tanır. Patron ile işçi arasında uzlaşmaz çelişkiyi kavrar, devleti onun kurumlarını tanır, mücadelenin zorunluğunu öğrenir. Sınıf savaşının gerekli ve zorunlu olduğunu Sınıf sendikası saflarında mücadele edilmesini hak alma mücadelesi verirken Mızrağın sivri ucunu kapitalist Emperyalist sisteme yönetilmesini nihai hedefe odaklanmasını öğrenir. Demem şudur ki işçi ve emekçinin okulu mücdele alanlarıdır. Mücadeleden kopanlar sistemin dişlisi arasında un olur ezilir çürür.
Bunun içindir ki eğitimi sadece okumakla, tartışmakla sınırlamak doğru ve yeterli değildir.
Okumakla bilgi birikimine kavuşabilir insan.
Ancak bu bilgiden düşünce üretmek ve üretilen düşüncenin davranışlarda hükmünü sağlamak ve yaşamda otoriteleştirmek zorunludur.
Aksi durumda eğitim okumakla sınırlı tutulmuş olur.
2.Bölüm (Devam edecek…)
GAZETE KÖK/AVUSTRALYA
HÜSEYİN BİÇER
23/9/2021
Melbourne

İlgili Makaleler

Bir cevap yazın

Göz Atın
Kapalı
Başa dön tuşu