Dünyadaki her şey belli bir emek süreci sonucunda değer kazanır. Emek olmadan yemek olmaz. Emeğin değerini emeği üretenler bilir. Emek üretmeden emeğin karşılığını yutanlar asalak sömürücülerdir.
Tüm değerlerin mayası ve değer yüklenicisi emektir. İnsan uğrunda emek harcadığı şeyleri sever ve sevdiği şeyler için emek harcar. İnsan yaratma süreci içinde kendini dünya ile bütünleştirir.
Eğer bir insan üretken bir tarzda emeğin değerini sevebiliyorsa, hem kendini hem emeği yaratan diğerini de seviyor demektir. Bu şu anlama gelir hem kendisiyle hem başkasıyla barışıktır. Sevği emektir. Sevği olmadan insanlık bir gün için bile var olamaz.
Gerçek sevginin az yaşanması bu gerçeği değiştirmez. Bu gerçeklik için mücadeleyi öngörür. Sevği olgusunun derinliğinde insanın seçebilme kapasitesine uzanan, sevilen insanın gelişip mutlu olması için harcanan çaba vardır.
Sevginin içerdiği temel onaylama tümüyle insana özgü niteliklerin, sevgiliye yönelmesinden başka bir şey değildir.
Bir kişiyi veya bir şeyi gerçek anlamda sevebilmek tüm insanları ve emeğin değerini sevmek anlamına gelir.
Genelde insanları ve emeğin değerini sevebilme gücü yetkisi varsa bir insanı ve emeği sevmede yatar.
Kapitalist sistem işsiz, hoşnutsuz, mutsuz, bireyci, bencil, yaşamdan kad almayan ve yaşamında anlam bulamayan insanlar türetmiştir. İnsanın özü tahrip edilmiş, cinayetler ve insan kıyımı yaşanmaya devam ediyor ve edecektir.
GAZETE KÖK/AVUSTRALYA
HÜSEYİN BİÇER
