Açıktan olmasa bile, üstü kapalı da olsa Marksizm’in REDDİ, sol içinde, özellikle de Sınıf hareketinin diplere vurduğu Siyasi gericilik dönemlerinde, Burjuvazinin sol içersindeki TRUVA ATLARININ başvurduğu bir yoldur.
Bunlar Marksizmi günü açıklamakta yetersiz bulan, özellikle de Marksizmin özünü oluşturan Diyalektik ve Tarihsel Materyalizmi yadsıyan, bunun sonucun da bu düşüncelerini Sınıf Mücadelesinin Reddiyesine kadar götüren, İşçi Sınıfı yerine farklı dinamiklerin peşine takılanlardır.
Sınıf hareketinin dibe vurduğu gericilik dönemlerinde, eskinin Marksizm tarafından tarihin çöplüğüne gönderildiği Anarşist düşünceler, Liberal sosa bulanarak sanki farklı bir şeymiş gibi yeniden hortlatılmış, Reel Sosyalizmin çözülüşünün kendilerine sağladığı nesnel haklılık bir saldırı aracı haline dönüştürülmüştür.
Böylece Sınıf Mücadelesinin içeriği sulandırılarak, Kimlik Siyasetleri, Sınıf Siyasetinin önüne konulmuş, Sınıf Siyasetinin Bayrağı olan KIZIL BAYRAĞIN yerini Kimlik Siyasetlerinin Bayrağı olan ÇOK RENKLİ BAYRAKLAR almıştır.
ÇOK RENKLİ BAYRAKLAR gönlere çekilirken hep bir ağızdan ELVEDA PROLETARYA marşı söylenmiştir.
Eğer Marksizme Reddiyede bulunacaksanız öncelikle vuracağınız nokta, Diyalektik Materyalizm ve İşçi Sınıfının tarihsel misyonudur.
Sınıfların ortaya çıkmasındaki nesnelliği yok sayarak bunu iradeye bağlayarak, Diyalektik bakışa aykırı biçimde Tarihsel Materyalizmi inkar ederek, Bilimselliği yok sayarak, birde bunu sanki bir marifetmiş gibi göstererek battığınız idealizmin batağında, çırpındıkça biraz daha derine batacaksınız.
Biz Marksistler için Marksizm, insanlığa sınıfsızlığın ve sömürüsüzlüğün yolunu gösteren onu gerçekten özgürleştirecek bir kuramdır.
Bu kuramın Reddiyesi biz Marksistlere göre, ister niyete bağımlı isterse niyetten bağımsız olsun, Sömürüye hizmet etmektir.
Marksizm eleştirilmez değildir.
Marksizm günün koşullarına göre daha da zenginleştirilir.
Ancak eğer siz onun temel ilkelerini, onun dayandığı temel olan Diyalektik Ve Tarihsel Materyalizmi yok sayar, Sınıf Mücadelesini yadsır bunun sonucunda da Elveda Proletarya derseniz ortada MARKSİZM diye bir şey kalmaz.
Burjuvaziye HİZMET dediğimiz budur.
Hedef belliydi; İŞÇİ SINIFININ VE ONUN TARİHSEL MİSYONUNUN bir şekilde altını oymak, onu EROZYONA uğratmak.
Ne yazık ki bu baylar, bayanlar ne yapsalar da, yaşamın ŞAŞMAZ PRATİĞİ, yollarının önünde en büyük engel!
Sadece bizde değil tüm Dünyada İşçi Sınıfı, kendiliğinden de olsa ayağa kalktı mı, YER YERİNDEN OYNUYOR.
Bugün bu kalkışın etkilerini hepimiz önümüzde akıp giden hayatın içerisinde hissediyoruz.
Birde bu kalkışı bir SİYASAL ÖNDERLİĞİN yönetiminde düşünün……………….NELER, NELER OLMAZ!
Umut İLERİ
