Ne mutlu şiir sevene, yazana, okuyana, dinleyene.
Kurtuluşun şah damarı, devrimcinin çığlığıdır. Şiir gök gürlemedik, yıldırım çakması, depremdir. Karanlığı köreltircesine aydınlatan kızıl güneştir. Buluttur, yağmurdur, mavi gökyüzünün. Şiir ayaklanmadır, zalimin zulmüne isyandır. Başkaldırıdır sömürü düzenine, Şiir korkunçtur engel tanımaz, hiç bir güç ne Demir kapılar ne taştan duvarlar önünde duramaz, yıkar geçer tüm engelleri. Şiiri hiç bir güç tutsak edemez. Şiir özgürdür. Nasıl ki bir depremi, Yıldırım’ı hiç bir güç durdurmazsa şiir de öyledir. Hiç bir güç karşı koyamaz. O ne diktatör tanır ne kral tsunami gibi azgın dalgalarıyla param parça eder. Şiir bambaşka bir dille konuşur. Aşk , Sevda, umut, direnişi, mücadeleyi dillendirir. Şiir aynı zamanda konuşur, konuşturur, dilsizlerin dilini açar, sağırların kulaklarını. Şiir ölümü bilmez. O onurlu bir yaşamdır. Şiir olmazsa aşk ve Sevda da olmaz. Şiir umuttur, güvendir. Şiir altından, pırlantadan daha değerlidir. Şiir dosttur, yoldaştır, Şiir de müzik ve sanat vardır. Güllerden daha güzel kokar. Şiir sevgilidir, iyi dost, iyi yoldaş, iyi kardeştir. Şiir emektir alın teridir, yoldaş sıcaklığıdır. Şiir korsan yelkenlisidir. Azgın dalgalara kasırgalara meydan okuyarak yoluna devam eder. O ihanet nedir bilmez. Şiir inatçıdır, hırçındır eninde sonunda hedefe varmak için mücadele etmekten asla taviz vermez.
GAZETE KÖK/ Avustralya
