Genel

Hüseyin BİÇER : ÖZ-ELEŞTİRİMDİR! (2)

ÖZ-ELEŞTİRİMDİR !

Günümüzde birbirleriyle yarış halinde yasalcı reformist partilerin ve bunlarla aynı çizgiye gelmekte duraksamayan kendilerine “Komünist “ diyen örgüt, parti ve çevrelerin parlamenter mücadelede girdikleri sınıfsal uzlaşma hattının anlaşılması bakımından tarihsel arka planın uluslar arası niteliğinin akılda tutulması gereklidir. 11. Enternasyonel partiler yirminci yüzyıl da devrimci işçi sınıfına yaptıkları ihanetlerle tarihin çöplüğüne gömüldüler. Fakat bu parlamenterist -reformist akımın sonu anlamına gelmedi. Sosyalist maske takan akımlar çeşitli biçim ve söylemlerle devamlı reformizm ürettiler. Türkiye’de yasalcı reformist partiler 2. Enternasyonalisci çizgisini sürdürmektedirler. Batı Avrupa sosyal demokratik partileri ( dönemin sosyal partilerdir.). 1912’de “kendi” emperyalist burjuvazilerinin yedeğine düştüler. 1914-1918 savaşında “Anavatan savunması” adı altında sosyal şovenizme önderlik edip, savaşın bir parçası durumuna geldiler. Burjuvaziye karşı savaşmak yerine barış ıslığı çaldılar. Savaştan hemen sonra devrim koşullarının en üst seviyeye çıktığı başta İtalya olmak üzere ve diğer Avrupa ülkelerinde işçi sınıfının silahlanmasını engellediler ve devrimci ayaklanmaların bastırılmasında burjuvazi ile işbirliğine girdiler. Almanya, Fransa, İtalya’da hükümet ortakları oldular. 1919 Alman devriminde ayaklanmanın bastırılması Rıza ve Karl Liebekhet’in katledilmesinde Kautsky’nin önderlik ettiği sosyal Demokratlar kendilerini burjuvaziye ispat ettiler. Bu partiler bugün ülkemizin reformist partilerin ileri sürdükleri eşitlik,kardeşlik, barış, sömürüsüz bir gelecekten çok daha ileri keskin sosyal söylemler kullanmaktaydılar. 1917 Sosyalist Devriminde Rusya’da sosyal demokrat çizgide olan, partiler emperyalist ajanların desteği ile iç savaşa karşı- devrimci ayaklanmalar tertiplediler. Menşevikler, sosyal devrimciler Rusya’da ŞUBAT devrimiyle geçici hükümetin ortakları olarak Rus emperyalizmin politikasını sürdürmüşlerdi. 1924’de radikal sosyalistlerin bloğu olarak tanımlanan Edevard Heriot’un başını çektiği “sol blok” Fransız hükümetini oluşturduğunda Fransız emperyalizminin iç ve dış politikasını sürdürmüşlerdi. Keza 1930’lu yılların yükselen faşizm dalgasında sosyal demokrat partilerin Fransa, İtalya, Almanya, İspanya’da oynadıkları karşı devrimci roller nasıl unutulabilinir? 1945 Savaş sonrası İtalya’da devrimi satan Togliati İtalya hükümetinin oortağı olduğunda Partizanların direniş komutanlığını yapan komünist kadrolar suikastlara uğramışmıydı? Evet öyle olmuştu ve İtalyan emperyalizmi muradına ermişti. Özcesi 1918-1920’den beri ikinci enternasyonelci reformist Sosyal Demokrat çizgiyi takip eden partiler en devrimci Sosyalist halkçı söylemler kullanarak çeşitli dönemlerde neredeyse her Avrupa ülkesinde burjuva gerici hükümetlerin ortakları oldular. Hiç bir zama işçi sınıfı, halk kitleleri özgürlüğüne kavuşmadı; sömürüden kurtulamadı. Dünya ezilen ulusları üzerindeki emperyalist politik ekonomik saldırganlık tahakkümü, işgal talan hiç durdurulamadı. Gerçek olan, genel ve ortak olan şey vardıysa o da emekçi halkı aldatmak için burjuvazinin bu reformist partilere her yerde ihtiyaç duyduğudur.
Devam edecek…

2/72021 Melbourne

HÜSEYİN BİÇER

İlgili Makaleler

Bir cevap yazın

Başa dön tuşu