- Bölüm (Devam edecek…)
ÇİN DEVRİMİNİN İTİCİ GÜÇLERİ…
PROLETARYA (İşçi Sınıfı):
Çin proletaryası içinde modern sanayi işçilerinin sayısı elleham iki buçuk ile üç milyon arasındaydı. Şehirlerde küçük çapta sanayide ve el sanatlarında çalışan işçiler ve atölyelerde çalışan emekçileri bildiğim kadarıyla yaklaşık olarak 12 milyon civarındaydı. Ve buna ek olarak büyük sayıda mevsimlik işçi köy proleterleri yani TARIM İŞÇİ’leri, şehirlerde ve kırlarda diğer mülksüz insanlar vardı.
Dünyanın her yerindeki proletaryayla paylaştığı temel niteliklerinin en ileri ekonomi biçimiyle ilişkisi, güçlü örgüt ve disiplin duygusu ve üretim araçları üzerinde özel mülkiyetten yoksun oluşunun yanında Çin işçi sınıfı başka bir çok göze çarpan niteliklere sahipti.
Peki bu nitelikler nelerdir heri?
Birincisi ellaham: Çin işçi sınıfı başka ülkelerde ender rastlanan bir şiddet ve vahşetle damgalanmış Bir üçlü zulme yani EMPERYALİST, BURJUVA, FEODAL zulme maruz olduğundan, Devrimci mücadelede diğer herhangi bir sınıftan daha kararlı daha azimli daha inançlı daha mükemmeldi.
Sömürge ve yarı-sömürge ÇİN’de Avrupa’da olduğunun tersine Sosyal-Reformizm için hiç bir ekonomik temel olmadığından, bir kaç GREV kırıcı dışında bütün işçiler son derece DEVRİMCİ ‘idiler.
İkincisi ellaham (herhalde): işçi sınıfı devrim sahnesine çıktığı andan itibaren kendi Devrimci Partisi , KOMÜNİST PARTİSİ’nin önderliği altına girmiştir. MAO ZEDUNG önderliğinde 1921 yılında ÇİN KOMÜNİST PARTİSİ kurulmuştur. İşçi sınıfı ÇİN toplumunda siyasi bakımdan en bilinçli sınıf olmuştur. Komünist partiye üye sayısı milyonlarcaydı.
Üçüncüsü Ellaham: ÇİN işçi sınıfı köken olarak, çoğunlukla iflas etmiş köylülerden oluştuğundan, köylü kitleleriyle yakın bir ittifak kurmasını kolaylaştıran tabii bağlara sahipti.
Bu yüzden kaçınılması belli zayıflıklarına, örneğin ( köylülüğe göre) azlığı ( kapitalist ülkelerdeki işçi sınıfına göre) gençliği ve ( burjuvaziye göre) düşük öğrenim düzeyine rağmen, ÇİN işçi sınıfı gene de Çin devriminin temel İTİCİ GÜCÜ olmuştur.
İşçi sınıfının önderliği olmadan, ÇİN DEVRİMİ’nin başarısı mümkün değildi.
Geçmişten bir örnek vereyim; 1911 Çin devrimi başarısızdı. Çünkü işçi sınıfı bilinçli olarak yer almamıştı ve KOMÜNİST PARTİSİ henüz yoktu, kurulmamıştı. Daha yakın zamanda 1924-1927 Devrimi bir süre büyük bir başarı sağlamıştır.
Çünkü işçi sınıfı bu dönemde bilinçli olarak yer almıştı. Devrime önderlik etti ve KOMÜNİST PARTİSİ o zaman vardı.
Büyük burjuvazi işçi sınıfı ile ittifakına ihanet ettiği ve ortak Devrimci proğramı bıraktığı ve aynı zamanda Çin İşçi sınıfı ve onun siyasi partisi henüz yeterli devrimci tecrübeye sahip olmadığı için, bu DEVRİM yenilgiyle sonuçlandı. ÇİN
KOMÜNİST PARTİSİ Anti-Japon savaşında yani milli birleşik cephede önderlik ettiği için tüm ulusu birleştirmiştir. Ve büyük direniş savaşı başlatmıştı.
Çin İşçi sınıfı en yüksek siyasi bilince ve örgüt duygusuna sahip olmasına rağmen yalnız kendi gücüyle zaferi kazanamayacağının bilincine varmıştır.
Çin işçi sınıfı kazanmak için devrimde yeralabilecek tüm sınıf ve tabakalarla değişen şiarlara göre birleşerek, Devrimci bir halk cephesini örgütlemiştir.
ÇİN toplumundaki tüm sınıflar arasında, köylülük, işçi sınıfının sağlam müttefikidir.
Bu ÇİN ‘in çağdaş Devrimci tarihinin ortaya koyduğu temel yasalardan biridir. Bu böyle biline…
- Bölüm ( Devam edecek)
GAZETE KÖK/ AVUSTRALYA
HÜSEYİN BİÇER
4/92021 Melbourne
