Hasan H. Yıldırım & Hussein Erkan
“Tek Adam Rejimi“, “Kararnameler Rejimi” mevcut sistemin vaz geçmezi oldu. Sürecin Türk egemenlik sistemin politikasıdır. Her şey Recep Tayyip Erdoğan‘ın iki dudağı arasında. Söylediği her şey tartışmasız yasalaşıyor ve uygulanıyor. Ülke ve toplumu istediği gibi yönetiyor. Öyle görülüyor ki, daha uzun bir süre böyle gideceğidir. Söylem ve uygulamaları ortada. Herkesi karşısına aldığı görülüyor. Kimseyi taktığı yok. 10 Elçı krizi ortada. Adam bununla tüm batıyı karşısına aldı. İçte Kılıçtaroğlu ve Akşener’i mi takacak? Zaten taktığıda yok.
Başka kim kaldı? Güçten düşmüş slogancı güçler. Onlarında esamesi okunmuyor. Toplumda karşılığı yok. Başka başka? Kemalistler! Eskiden Kemalistlerin bir dayanağı vardı. Sığındıkları bir liman vardı: Ordu. Onunda çivisi çıkmış. Kurmay kesiminin %70’ni 15 temmuz 2016’deki darbe kalkışması ve sonrası süreçte “Fetocu“ diye tasfiye edildi. Teknik donanım olarak güçten düşmüş durumda. Eldeki hordaya dönmüş askeri edavatı bile tamir edemiyor. Caatsa sistemi sonrası yenisini alamıyor. Mevcut kurmay kadro Erdoğan, Bahçeli ve Perinçek’in iyi çocukları. Muhalefet denilen “Millet İtifak“nın elinde vırvır etmenin dışında başka bir mevzi kalmamış. Vırvırlarıda “devletin bekası“ ile çevrelenmiş. Bir nevi iktidarın yedek gücü. İzledikleri politika ortada.
Millet kafayı CHP tezkereye ne diyecek meselesine takmıştı. CHP evet veya hayır dese değişen bir şey olmayacak. Evet demedi. Ne değişti? Bir şeyin değiştiği yok ama bir hinlik var ortada. Seçim olur mu, olmaz mı bir yana cumhurbaşkanı seçiminde Kürd oylarına göz koyma hesabı. Tutar mı? Mümkünü yok. Kürdlerin CHP’yi çöplüğe atalı çok oldu.
Recep Tayyip Erdoğan ve ekibine gelince ülke, millet, toplum çıkarıymış umurlarından değil. Bir kaygıları var: O da ailelerinin geleceği. Bunun için baş vurmayacakları bir yöntem bırakmıyorlar, bırakmayacaklar. Bunun için iç ve dış güçleri takmayacaklar. Bildiğini okuyacaklar. Diktatörlük böyle bir şey. İktidarda kalmaları için baş vurmadıkları bir yöntem bırakmıyorlar. Ne zaman ki, onlardan daha güçlü bir güç karşılarına çıkıncaya kadar. Saddam, Mübarek, Kaddafi, Esat örnekleri ortada. Türk egemenlik sisteminde şu an bunu yapacak bir iç güç yok. Dış güçlerinde bu süreçte öyle bir plan/projeleri yok. Bu şu demektir: İster Erdoğanlı veya onsuz mevcut sistem devam edecektir.
Türk lirasının her geçen gün değer kaybetmesi, Türkiye‘nin gri listeye alınması, siyasi, sosyal, ekonomik, askeri krizin giderek derinleşmesi karşısında Erdoğan rejimi, çareyi dış müdahalelerde arıyor. Hele olasılı seçimde -seçim olur veya olmaz- kazanmanın yolunu burada araması onu buna zorluyor. Sözde kendini muhalefet olarak tanımlayanların bir kısmı bu zemini oluşturan tezkereye evet dedi. Bu şu demektir: “Biz iktidarı almaya hazır değiliz“ demektir. Olan biten budur. Aydın geçinenler bunu görmesi gerekirken bunlardan umut bekliyor. Kimse umutlanmasın. Resim bu.
Bu arada CHP’nin tezkere konusundaki hileli tavrı görülmüyor. Bundan öte güzellemeler yapılıyor. Çok misyon biçiliyor. Büyük bir yanılgı. CHP tanıdık bir mihrak. Devletin kurucu partisi. Değiştiği ve değişeceği yok. Kılıçtaroğlu’nin yakın bir zamanda söyledikleri nasıl unutulur? “Güney sınırımızda terör devleti kuruluyor. İktidar gereğini yapsın, eğer yapmasa silah kuşanır biz gereğini yaparız” dediği üzerinde kısa bir zaman geçti.
HDP Eşbaşkanları ve milletvekillerinin dokunulmazlığının kaldırılması döneminde “yasaya aykırıdır ama biz evet dedik” dediği nasıl unutulur? Kitle karşısına çıktığında kurt işareti yapan bir adam değşir mi sanıyorsunuz? Kuşkusuz hayır. Eğer tezkere oylamasında iktidarın oy oranı yeterli olmasaydı CHP kesin evet diyeceğini kim yok diyebilir. Herkes aklını başına toplasın. CHP eski CHP ve değişmeyecek. Hele Kürdistan meselesinden hiç esnemeyecek. “Devletin ülke ve millet bütünlüğü“ için ne gerekiyorsa onu yapacak. Bu da Kürd milleti için katliam, soykırım, göçertme, asimilasyon demektir. Durum budur. Bu nedenle Kürdlerin Türk egemenlik süstemin kanatlarından bir beklentisi olmamalı. Olursa kaybeden olur. Kazanmak için Kürdlerin kendi bağımsız politikası olmalı. Bunun çıkış zemini bağımsızlığın hedef alınması ve bunun gereğinin yapılmasıdır. Kurtuluş bu politikadadır. 27 Ekim 2021
