Erdoğan ATEŞİN
DEVLET’İ DOĞRU TANIMAK
Zoru ve şiddeti örgütleyen devlet, kendiliğinden ya da tesadüfi ortaya çıkmış bir aygıt değil, üretim fazlası ürünlerin ortaya çıkması, onların kontrol altına alınarak stoklanması, ve bunların başka ürünlerle değiştirilerek belli insanların elinde toplanması, insanlığın toplumsal yaşamında farklılaşmalar yaratarak, sınıfların ortaya çıkması sürecine evrilmiştir.
İnsanlığın bu aşamasında artık insan, farklı sınıflara ayrışarak iktidarı ele geçiren egemenler, kendi tarihlerinde zoru örgütleyerek, kurdukları sistemlerini zor kullanarak korumuşlardır.
Zor, insanın insana karşı egemenlik aracı olmuş bu koşullarda, devletlerin de varlık nedeni.
Yine bu süreçle birlikte, egemenle emekçi, sınıfsal olarak kesin ayrışmış ve her iki sınıf duygu, düşünce, kültür, ahlak, davranış, üretim içinde edindiği kişilik ve bütün alanlarda farklılaşarak, farklı iki insan tipi ortaya çıkmıştır.
İnsanlar sınıfsal olarak ayrıştıktan sonra, bizim davranışlarımızın, üretim içindeki tutumumuzun ve davranışlarımızın toplamda karşısında bir zor aygıtı olarak devlet olmuş. Bu gün Devlet, emekçilere karşı kendisini zorla koruyan aslında tüm hakim sınıfların tekelidir.
Ordu, polis ve istihbaratıyla devlet, bir zor aygıtıdır. Devletlerin kendi insanı yoktur, devletler, yani devleti ele geçirmiş egemenler, insana karşı bir suç örgütüdürler ve onların emekçilerle ve ezilenlerle hiç bir ortak özelliği yoktur.
Devleti emekçilerden, üretenden ayıran temel özellik, onun emekçi insana karşı cebir ve şiddetidir. Siyasette devletin ortaya çıkması, yanı insanların sınıflara bölünmesiyle ortaya çıkmıştır.
İnsan emeğiyle ortaya çıkan üretim fazlasının bölüşülmesi bir siyaset , bir planlama gerektirmiştir ve siyaset de bu koşullarda ortaya çıkmıştır. Devlet ve siyasetin tarihi aynı süreçlere denk düşer. Devlet, egemenlerin emekçiler üzerindeki zor ve cebir aygıtıdır. Devletin insanı olmaz, devlet için insan, sadece baskı yoluyla, şiddet ve cebirle kendisi için üreten bir emtiadır…
Erdoğan ATEŞİN
