Bugüne kadar insanlık tarihinde toplum biçimlerine baktığımızda; insanlık bir çok tarihi yaşamdan geçerek, evrimleşme sürecini geçirdikten sonra! İlkel Komünal toplumu yaşamış, Köleci toplumu yaşamış, Feodal toplumu yaşamış, yüz yıllardırda Kapitalist toplumu yaşamaktadır.
Egemen sınıflara karşı ilk devrim denemesi; 72 gün süren Paris Komünü yaşanmış. Paris komünü yenilmiş. Egemen sınıflar tekrar iktidarı almış. Fakat sınıf mücadelesi devam etmiştir. Kapitalist sistem sürdüğü müddetçede sınıflar mücadelesi durmayacak devam edecektir.
Dünyada hiç bir dönem kapitalizme karşı sınıf mücadelesi ve sosyalizm mücadelesi durmamıştır yenilen Paris komünün yenilgisinden sonra. Rusya bolşevik hareketi Marksizmi, teoriyile bütünleştirerek!
Marks’ın ve Engels’in Paris Komünün de ki, eksikleri teorik olarak geliştiren, Marks ve Engles’in teorik açılımından faydalanan Lenin’de vurgusu görüşü ile Marksizme katkı sunarak günün koşullarına göre geliştirmiş ve dünyada ilk defa Ekim sosyalist devrim denemesi başarıyla sonuçlandırmıştır.
Burda bir vurgu yapmak istiyorum; elbette Lenin tek başına devrimi yapmamış, devrimin ittifak güçleri ile birlikte yapmıştır.
Lenin ve Bolşevik partisi merkez komitesi bir diğer komünist güçlerle birlikte örneğin ( Troçki’nin lideri olduğu, Sosyalist devrimcileri) ve Troçki’yi anmadan söylemeden Sadece Lenin ve Bolşevik parti diyemeyiz.
1917 Ekim sosyalist devriminde her kesin katkısı ve mücadelesiyle olmuştur. Veya bazı görüşler sosyalist devrimin yanlış olduğunu vurgulayarak (Lenin’i suçlar)lar.
1917 Ekim sosyalist devrimin içinde Troçki’nin ve kızıl ordunun başında olduğunu unuturlar. Her nedense. Bir suçlu varsa, eksik hata varsa Devrim komitesi içinde olan her kes suçlu ve hatalıdır tek başına bir kişi olamaz, kişiler yoktur.
Tabii ben ne suçlu arıyorum nede hatalıyı bulmak diye bir amacım var. Dünyada ilk sosyalist devrim denemesidir diyorum. Elbette eksik ve yanlışları vardır. Önemli olan günümüz Marksist komünistleri bu eksikliklerden hatalardan ders çıkarmak olmalıdır. Dünyada ki, sınıf mücadelesine ve toplumsal mücadeleye önderlik edecek Komünist partileri ve komünistler uluslararası dünya komünist partilerinin birliği olan yeni bir Enternasyonal birlik olmadan! Yeni bir Enternasyonalizm oluşmadığı sürece tek ülkede sosyalizmin yaşaması mümkün değildir.
Ama tek ülkede sosyalist devrim olmayacak gibi anlaşılmasın. Olur ama ayakta durması biraz zorlaşır….
Lenin’in önderliğinde 1917 Ekim sosyalist devrimi ile Sovyet sosyalist cumhuriyetleri kurulmuş 72 yıl yaşamıştır.
1990’larda Sovyet sosyalizmi çözülürken. Tüm dünya işçi sınıfının ve dünya Komünist hareketin gözü kulağı olan Sovyet sosyalizmi çözüldüğünde dünya sosyalist hareketi bir şok yaşamış oldu..
72 yıllık süren Sovyet sosyalizmi çürümüşlüğü yaşayarak giz olan kara örtünün altından Marksizmden uzaklaşmış, bilimsel sosyalizmin tüm değerleri bitiren! Sovyet sosyalizmin enkazı altından mafya çetesi çıkmıştır.
Bugün dünyanın çılgın zenginleri arasında yer alan Rus mafyaları geçmiş Sovyet Komünist paritisinin ileri gelenleridir. Bugün Sovyet proletaryasının emeğini ve değerlerini çarçur etmekte yemektedirler. Bunu ne dünya işçi sınıf hak etti, nede dünya Komünist hareketi hak etmiştir.
Bir anda dünya komünist hareketi ve işçi sınıfı şok olarak ani çöküşle yıkılmış oldu! Kimisi inançlarını kaybetmiş, karşı devrimci olmuş.
Kimisi ise, Komünist-sosyalist olduğunu sanarak liberalleşmiş ne idüğü belirsiz teori ve düşüncelerle Marksizme ve sınıf mücadelesine sosyalizme karşı bilinçli bir saldırı düzenlemiş bulunuyorlar.
Ancak ben klasik tipte sınıf mücadelesi ve sosyalizm savunucusu değilim. Yani bilimsel sosyalizme, sınıf mücadelesine Marksizme inanıyorum ve savunuyorum.
Ancak şabloncu ve klasik tipde hiç bir zaman bağnaz savunucusu olmadım. Çünkü Marksizm ve sınıf mücadelesi sosyalizm; ne bir din anlayışıdır, ne bir tabu, nede komünistler tarikat üyesidir. Marksizm sosyalizm ve sınıf mücadelesi bireylerin isteğine ve tekeline göre değil, sınıf mücadelesine, toplumsal mücadeleye önder olduğu zaman kapitalist sisteme alternatif olur! O, zaman komünist hareket, toplumsal hareketten bütünleşmiş olabilirler.
Yoksa sınıf mücadelesi adına, sosyalizm adına aynı klasik tipte teorileri ısıtıp, ısıtıp günümüz koşullarına göre uymayan teorileri tekrarlamanın bir anlamı yoktur! Marksizmi günümüz koşullarına göre, teoriyi yenileyerek güçlendirmedikten sonra; sosyalistlik adına yıllardır, klasik teori anlayışlarını tabu olarak aynı şeyleri savunarak, örgüt fetişzmi yaparak, mezhepci bir anlayışla!
Emekçi sınıfa gel buna katıl demek kadar saçma bir şey olamaz. Dünya konjoktürüne ve günümüz koşullarına bakmadan, toplumsal sorunlara, objektif ve nesnel koşullara bakmadan sınıfa gel kurtuluşun bizde demenin bir anlamı yok ve olamazda. Sınıfa gel örgütlen demeyle gelip katılmaz ancak teorik açılımlarıyla günün gündemine uygun, Marksist bilimsel sosyalizm esaslarıyla gündeme damgasını vurabiliyorsa emekçi sınıf kendisi gelir örgütlenmeye birlikte mücadele etmeye gelir. Yoksa bir yenilik yoksa emekçi sınıfların çıkarlarıyla örtüşüp bütünleşememişse istediğin kadar çağrı yap ben örgütüm de bir şey ifade etmez.
O halde ne yapmak gerekir? Böyle düşündükce de ben ’’Lenin ne yapmalı yapıtını’’ tekrar tekrar okumakta fayda görürüm. Tekrar sıfırdan başlamak için, tüm klasik kitapları ve yeni çıkmış kitapları okur ve karıştırırım mutlaka bir çıkış yolunu araştırırım ki, umutsuz olmamak ve kendimi yenilemek için, bilgi darağacımı yenilerim.
Tüm devrimci-komünist bireylerede okumaları için tasviye ederim. Tüm sapmalara, sınıf mücadelesine ve sosyalizme yeniden bir ütopya gibi bakanlara karşı inadına sınıf mücadelesi, inadına sosyalist mücadeleye rehber olma açısından araştıran tüm devrimci ve komünist bireylere Marksizmi-Leninzmi ve tüm klasikleri yeniden okumalarını söylerim. Bunun yanında dünyada ki, yeni çıkan kitapları okumak kadar güzel bir şey olamaz.
Mutlaka günümüz koşullarına yeniden cevap olma açısından kendini yenilemiş olarak mutlaka geliştirmiş olacak ve günümüz sorunlarına katkı sunmak için, kendimizi zorlayacağız….
Unutmayınız ki, sınıf mücadelesine ve sosyalist mücadele de, örgüt ve partiler bir amaç değil, araçtır soruna böyle bakmamız gerekir. Kimse, kimseden üstün değil ve olamaz ama, kendinizi yenileyip, geliştirdiğiniz sürece, aynı eşitliği yakalayabiliriz.
Komünist Manifesto’nun İngiliz baskısına yazdığı Önsözde (1888) Engels marksist; toplumsal teorinin sonuncunu şu şekilde özetlemiştir.:’’ Sınıf mücadelerinin tarihi bir evrimler dizisi oluşturur ki, bu evrimler dizisi içinde bugün sömürülen ve ezilen sınıfın sömüren ve yöneten sınıfın tahakkümünden kurtuluşunu, aynı zamanda ve nihai olarak toplumun tümünü her türlü sömürüden, baskıdan, sınıf ayrımından ve sınıf mücadalelerinden kurtarmaksızın sağlayamayacağını bir aşamaya ulaşmıştır.’’ (K.Marks.F.Engles.
Komünist Manifesto)..Bu alıntılardan anlaşılacağı gibi, ’’Neden isanlık değerleri, Sınıf çıkarları, Neden sosyalizmde ısrar’’ sorusuda ortaya çıkacaktır.
Evet neden sınıf mücadelesi neden sosyalizmde ısrar? Dünyada, Sovyet sosyalizmi 72 yıl yaşadı ve son bulurken, emekçi sınıfların hayalleri, cenneti bir anda son buldu. Tekrardan emekçi sınıfları ikna etmek kolay olurmu? Elbette bu kolay değil, ama emekçi sınıfların başka kurtuluşu yoktur. Sınıf mücadelesi ve sosyalizm dışında, başka bir toplum şekli yok ki, emekçi sınıfların ve insanlığın tek kurtuluşu sınıf mucadelesi ve sosyalizmdir!’’Marks,Ekonomi-politiğin Eleştirisi adlı eserin Önsüzünde şunları yazmıştır:’’ Burjuva üretim ilişkileri, toplumsal üretim sürecinin son antogonist biçimidir… burjuva toplumun rahminde gelişen üretici güçler aynı zamanda bu antagonizmanın çözülmesi için gerekli maddi koşulları yaratmaktadır.
Dolaysıyle, bu sosyal oluşum insan toplumunun tarih öncesine son vermektir.’’ (K.Marks. Ekonomi Politiğin Eleştirirsi.)
Görüldüğü gibi, kapitalizmin alternatifi sosyalist toplumdur. Sınıf mücadelesinin ne başka bir kurtuluşu var, nede kapitalizmin bağrında doğan sosyalist toplumun dışında başka alternatifi vardır. Kapitalizmin ne reforumları, nede vaatleri, emekçi sınıfların kurtuluşu olmaz ve bugüne kadarda olmamıştır. Bugün dünyada küresel kapitalizmin krizini bunalımı yaşarken burjuvazi dahi kurtuluşu Marks’ın kapital adlı eserinde bulmuştur. Kapitalizm ne krizi nede bunalımı biter, kapitalizm kendisi zaten bir krizdir.
Marksist yaklaşım, bütün bireylerin dayanağı olan insan toplumunun nasıl yürütüldüğünü ve nasıl yürütülmesi gerektiğini incelemekte bu gibi sorulara makul bir cevap bulmak doğrultusundadır. Nesnel değer yargısı ölçütünü insanların geçim araçlarını üretmek için bir araya gelme biçimlerinin üretim güçlerinin gelişmesini ve toplumsal kullanımı ya kolaylaştırmasında ya da engellemesinde bulur.
Komünizmin amacı, insanlar arasında, daha önceki yabancılaşmadan ve gayrı şahsi zorlama ve çatışmaların arınmış öyle ilişkiler kurmaktır ki, teknolojinin bütün kaynakları insan ihtiyaçlarının karşılanması için geliştirip kullanabilsin ve bu temel üzerinde herkes, kişi, birey olarak, kendi başına bir amaç olan insan enerjisinin gelişmesinden serbestce yararlanabilsin.
Böylece komünizm bütün hümanist felsefelerin yapmak istediği şeyi yapmakta, değer yargılarını insanların, insan olarak varlıklarının koşullarına bakarak doğrulamaktadır. İnsana insan gibi değer sınıfsız sömürüsüz komünist toplumda mümkündür. Bugün kapitalizmin bitirdiği insanı değerleri yeniden kazanacak toplum Komünizmdir..
Bilimsel sosyalizm ve komünizmin gözünde politika bir amaç değil, araçtır ve üstelik, Marks ve Engles’in devlet teorilerinde vurguladıkları gibi, koşullar elverdiğinde hemen bir kenara itilmesi gereken bir araçtır. Sosyalist politikanın başlıca amacı insanların, emekçi sınıfların üretim araçlarının toplumsal mülkiyeti temeli üzerinde hayatlarını, yaşamlarını serbestçe, özgürce geliştirebilmeleri için çaba harcamaktır.
Özel mülkiyetin başlıca ideolojik yabancılaştırma etkisi, insanların etkisi, insanları birer araç ve eşya ile kurumları birer amaç olarak görmesindedir. Bu yüzdendir ki, Marks ve Engles Alman ideolojisinde ’’bütün ideolojilerde insanlar ve çevre durumları, koşulları başaşağı görünür’’ demişlerdir. Kapitalizm insani değerleri ortadan kaldırmış insan ilişkileri menfat ve çıkara dayalı olarak bir ilişkiye dönmüş insanlar paran, malın yoksa değerinde yok mantığı ile hareket etmekteler..
Bu çürümüş kapitalist sistemin alternatifi olan sosyalist toplumun alt yapısını örmekte Marksistlere, komünistlere düşmektedir. Bu kapitalist sistemin yıkılışını hızlandırmak içinde emekçi sınıfların örgütlü mücadele içinde örgütlenmesi olmazsa olmazın koşuludur.
Ancak sağlam bilimsel değerlerle ve Marksizmi temellerine dayanan teorik olarak gündeme göre! Donanımlı, bilgili ve bilinçli bir anlayışla emekçi sınıflara ve toplumsal harekete önderlik edecek! Birlikçi, enternasyonalizme bağlı Komünist örgütlenmelere ihtiyaç vardır. Buda gökten zembille inmeyecek, komünist bireyler her zaman var, komünist hareketlerin varlığı tartışılmazdır. Önemli olan adımların atılmasıdır…. Mehmet Özcan
